Bomen

Bomen, hoe vaak loop je er achteloos aan voorbij? Zonder aandacht aan hen te schenken. Zonder ze te leren kennen. Als ze konden spreken en wij mensen zouden luisteren, dan maakten ze ons deelgenoot van hun eeuwenoude verhalen, met hun taal, fluisterend en fragiel als het ruisen van hun bladeren.

Door ons vereerd en ooit een thuis voor onze goden. Onverstoorbaar trotseren ze de tijd. Statig, koppig, knoestig, krom, elegant of vermomd als reuzen en andere fabelwezens. Hoe dan ook, altijd staan ze daar. Met karakter. Met een ziel.

Doorlopend project.